پارک ملی بند امیر (بامیان)

پارک ملی بند امیر نخستین پارک ملی افغانستان است که در سال ۲۰۰۹ به‌طور رسمی توسط دولت اعلام شد. این پارک در ولایت بامیان، در قلب منطقه هزاره‌جات، واقع شده و از مشهورترین جاذبه‌های طبیعی افغانستان به شمار می‌رود. بند امیر به مجموعهٔ هفت دریاچه در بلندی‌های هندوکش در ولایت بامیان گفته می‌شود که با سدهای طبیعی از یکدیگر جدا شده‌اند. آب این دریاچه‌ها توسط چشمه‌ها تأمین می‌گردد.

بند امیر دارای ۶ دریاچه است و آب آن از چشمه‌ای معروف به نام کپرک که تقریباً ۹ مایل از بندامیر فاصله دارد سرچشمه می‌گیرد: بند غلامان، بند ذوالفقار، بند پنیر، بند قنبر، بند پودینه و بند هیبت که توسط دیوارهای سنگی شیب‌دار تراورتن احاطه گردیده. مردم محلی، بنای آن را به علی ابن ابی‌طالب(ع ۹و معجزاتش نسبت می‌دهند؛ و در این مورد داستانی هم دارد که سر زبان همه افغانستانی هاست.

بزرگ‌ترین جهیل (بند) این منطقه بند ذوالفقار (به معنای «شمشیر علی ابن ابی‌طالب») است که ۴۹۰ هکتار زمین را احاطه کرده و کوچک‌ترین جهیل، جهیل غلامان است که سه چهارم مایل طول دارد. زیباترین و عمیق‌ترین جهیل در بین آن‌ها جهیل هیبت است که تقریباً ۲ مایل طول و۵۰۰ یارد عرض دارد و از نظر بزرگی سومین جهیل است که با زمینهٔ تپه‌های عقیم و لایزرعی با آبی به رنگ یاقوت سبز، که صحنهٔ خارق‌العاده رابه نمایش می‌گذارد. بند پنیر بلافاصله در زیر بند ذوالفقار که تقریباً ۱۵۰ یارد عرض دارد و با دیواری سفیدی چون پنیر که زیبایی خاصی دارد است.

آب زلال بند امیر، جهانگردان بسیاری را به خود جلب کرده و شیعیان آن را شفابخش می‌داند.

مناظر زیبا، دلپذیر و دلچسب این منطقه دولت مرکزی را واداشت تا بند امیر را بعنوان اولین پارک ملی در افغانستان اعلام کند، این بند یکی از عجایب طبیعی افغانستان به حساب می‌آید.

معرفی محصول: تصویر بندامیر بر روی کاشی

این اثر هنری – فرهنگی یک هدیه ارزشمند برای اهدا در مراسم ها، جشنواره ها، دوستان فرهنگی و همچنین زینت بخش دیوار خانه و محل کار است. (قابل آویزان کردن در دیوار و قراردادن روی میز )