ثبت و نشر میراث فرهنگی سرزمین خورشید
پنج‌شنبه 24 مهر 1404
پنجاب؛ مرکز حکومت کلان دایزنگی
همرسانی این کتاب:

پنجاب (مرکز حکومت کلان دایزنگی)(۲۰۲۵ – ۱۸۹۱)

350.000 تومان

گزینه‌های خرید:
دربارهٔ کتاب

خانه کتاب افغانستان/کتابستان/جغرافیا و جمعیت شناسی/پنجاب (مرکز حکومت کلان دایزنگی)(۲۰۲۵ – ۱۸۹۱)

 مقدمه نویسنده
سخن گفتن از پنجاب در واقع سخن گفتن از تمام دایزنگی است. معرفی پنجاب، بـه معنای معرفی فرهنگ، تاریخ، هویت و ارزشهای اجتماعی مردم دایزنگی است، با این حال، اطلاعات ما از گذشته های دور این منطقه بسیار محدود است. آثاری مانند اشیاء عتیقه و باستانی، آداب و رسوم پنهان در ساختار قبرها ،چشمه ها، قناتها، سنگ نوشته ها و کتیبه هایی که در بسیاری از روستاهای پنجاب یافت می شوند، بخشی از ناشناخته های فرهنگی و تمدنی این منطقه را تشکیل می دهند.
امیدواریم کاوشهای علمی آینده بتوانند بخشی از این زوایای تاریک تاریخی و تمدنی را روشن کنند. همچنین تصویر روشنی از حوادث تاریخی این منطقه در دست نیست، بررسی شیوه ی حکومت شیران بامیان پیش از اسلام و نیز سلسله های غوریان و غزنویان پس از ورود اسلام به این سرزمین، نیازمند پژوهشهای بیشتری است.
حتی پس از تشکیل افغانستان توسط احمد خان ابدالی تا سال ۱۸۸۰ میلادی اطلاعات قابل توجهی در دسترس نیست، تنها پس از آن که امیر عبدالرحمن زمام حکومت افغانستان را به دست گرفت، گزارشهای دقیق تری در اختیار ما قرار گرفت و برخی از وقایع و رویدادهای مهم در منابع مکتوب ثبت شدند.
امیر عبدالرحمن برای جنگ با خویشاوندان خود، ایوب خان در هرات و اسحاق خان در شمال افغانستان به دایزنگی روی آورد و از سران آن منطقه درخواست کمک کرد. او همچنین برای تسخیر هزاره جات جنوبی که از نظر او «یاغیستان» محسوب می شد، میران دایزنگی و پنجاب را به کابل دعوت کرد. در نشست کرمان (منطقه ای بین پنجاب و لعل) که راهبردهای دفاعی در برابر هجوم امیر عبدالرحمن مورد بررسی قرار گرفت، برخی از میران پنجاب نقش مهمی در تعیین ساختار فرماندهی و دفاعی ایفا کردند.
نام تاریخی پنجاب با حکومت کلان دایزنگی پیوندی ناگسستنی دارد. از این رو، بدون آشنایی با سرگذشت حکومت کلان دایزنگی دستیابی به شناخت درست از پنجاب ناقص خواهد بود.
آگاهی از قلمرو پنجاب، فرهنگ، جغرافیا و تاریخ این منطقه ی مهم هزاره جات با گذشته ی تاریخی و تحولات اجتماعی – سیاسی حکومت کلان دایزنگی گره خورده است. از این منظر پنجاب و مرکز حکومت کلان دایزنگی یادآور نام حاکمانی است که رابطه شان با مردم بر اساس شکنجه و استبداد شکل می گرفت. حضور این حاکمان، مالیاتهای سنگین، بیگاری، قتل عام ،اسارت، فقر، وحشت و آه و افسوس را به همراه داشت.
پنجاب در تحولات و انقلاب چهارده ساله علیه حزب دموکراتیک خلق یکی از مراکز مهم تصمیم گیری بود و از جمله اولین مناطقی محسوب می شد که از سیطره دولت آزاد شد. در سال ۱۳۵۸ شمسی (۱۹۷۹) میلادی) نمایندگان پنجاب نقش کلیدی در تأسیس شورای اتفاق ایفا کردند، همچنین تلاش ها برای وحدت سراسری هزاره ها که سرانجام به تشکیل حزب وحدت اسلامی انجامید از پنجاب آغاز شد.
بنابراین خوانش پنجاب به معنای خوانش کل دایزنگی است و تحقیق در دایزنگی به معنای بازخوانی فرهنگ و تاریخ بخشی از جامعه بزرگ هزاره می باشد. پنجاب نه تنها از نظر تاریخی اهمیت دارد، بلکه موقعیت طبیعی و جغرافیایی آن نیز قابل بررسی است. طبیعت بکر، قله های سر به فلک کشیده، آب های روان و گلهای زیبای بهاری آن چشم هر بیننده ای را نوازش می دهد و خاطر هر رهگذری را صفا می بخشد.
جغرافیای انسانی پنجاب نیز فصل تازه و خواندنی ای دارد چهره های برخاسته از این سرزمین همواره در عرصه های علمی، سیاسی و اجتماعی نقش آفرینی کرده اند و تحولات جدیدی را در زمینه های دینی اجتماعی و فرهنگی کشور رقم زده اند، بازخوانی چهره ها و نقش مثبت و منفی آنان در تحولات و سرنوشت منطقه و قوم می تواند تصویری از نقش آفرینان گذشته ارائه دهد و چراغی فراروی نسل آینده باشد.
وبنابراین ،پنجاب نه به عنوان یک واحداداری، بلکه به عنوان مرکز هزاره جات شایستگی آن را دارد که به عنوان کانون تحولات مورد توجه قرار گیرد. این قلم ادعای بررسی کامل هویت و تاریخ پنجاب به عنوان مرکز هزاره جات و حکومت کلان دایزنگی را ندارد؛ اما تلاش کرده است با نگاهی گذرا به این حوزه سرنوشت ساز، برگی از این بوستان پررنگ و آب را به نمایش بگذارد از تلخی ها و ناکامی ها بنویسد و شیرینی ها را تکرار کند تا برگ نازکی در دفتر خوانندگان حاضر و نسل آینده این سرزمین باشد.
این کتاب شامل ده فصل است:
فصل اول به سرگذشت و پیشینه دایزنگی پرداخته و فصل دوم موقعیت و جغرافیای پنجاب را بررسی کرده است. فصلهای سوم چهارم و پنجم جنبه تاریخی دارند و به ترتیب به جنگ امیر عبدالرحمن با هزاره جات شمالی (دایزنگی) و پیامدهای آن تحولات سیاسی و نظامی دوره انقلاب و جنگهای داخلی می پردازند، فصل ششم به آموزش فرهنگ و هنر، فصل هفتم به مراکز فرهنگی، تجاری و آموزشی و فصل هشتم به زندگی و کارنامه عالمان دینی و سیاسی اختصاص یافته اند. در فصل نهم چهره های اجتماعی، نظامی و نخبگان علمی مورد توجه قرار گرفته اند و فصل دهم به مناظر طبیعی کشاورزی، معادن و صنایع دستی پرداخته است.
در این اثر تلاش شده است پیش فرضها و گرایشهای حزبی، قومی، سمتی و مذهبی کنار گذاشته شود و امانتداری و بی طرفی که دو عنصر مهم تاریخ نگاری هستند، تا حد امکان حفظ شوند، تقدم و تأخر ،زندگینامه ها، کوتاهی یا طولانی بودن آنها و نیز ذکر القاب و عناوین به هیچ وجه بیانگر نگاه ارزشی نویسنده نیست و صرفاً جنبه توصیفی دارد.
در نهایت از آقایان غلام عباس احسانی، محمد علی اعتمادی اخضراتی، محمد نبی متقی، جان علی اعتمادی هزاره ها، عبدالعظیم فاضل و محمد اسلم شیوا که برای بهبود اثر، اطلاعات تکمیلی ارائه دادند، سپاس گزارم. همچنین برای اسدالله وفایی یکاولنگی که پیشنهادهای اصلاحی داشت و اکنون به دیار حق شتافته است طلب مغفرت می کنم. جا دارد از فاضل ارجمند جناب دکتر عبدالله جعفری که با خوانش و نقد عالمانه خود به غنای این اثر افزودند، تشکر ویژه به عمل آورم.
حسن رضا فهیمی
۱۴۰۳/۱۱/۸