سیاست های نژادباورانه ی که از سوی امیر عبدالرحمن دنبال می شد. در سطح بنیادین قضیه، شکاف های قومی، ترک های مذهبی و خلا های سیاسی را در کل کشور عمیق تر کرد، بنیادهای مردمی یک نظام سیاسی را برای همیشه خشکاند، اعتماد ملی را سر برید و اتکای تشکیل قدرت را بر بازوان، یک ابرقدرت خارجی، به الگوی سیاسی بدل نمود. لذا هیچ سیاستی که ماهیت ملی داشته باشد، بنا نهاده نشد؛ در عوض، کشتار، غصب زمین و کوچ اجباری به عنوان یگانه راه حل منازعات درونی، تهداب گذاری گردید. این مجموعه اسناد، وقایع قوم کشی را از آغاز سلطنت امیر عبدالرحمن خان(۱۸۸۰-۱۹۰۱) تا شروع دوره امیر حبیب الله خان(۱۹۰۱-۱۹۱۸) به ترتیب زمانی گزارش می دهد و به خوبی چهره اصلی سیاست در این دوره را نشان می دهد.